انیمیشن پس از انقلاب



انیمیشن ایران پس از انقلاب با بازگشایی دوباره دانشگاه ها و شکل گیری آسیفا (انجمن بین‌المللی سازندگان و دوست‌داران فیلم‌های انیمیشن) حرکت خود را قدم به قدم آغاز کرد. مراکزی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سیمای جمهوری اسلامی ایران(مراکز استان ها) مرکز صبا، انجمن سینمای جوانان ایران (به شکل نیمه حرفه ای)، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (به صورت حرفه ای)، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی و بخش خصوصی اقدام به جذب نیرو و تولید و ساخت فیلم های انیمیشن کردند. حدود ۱۵ سال پیش به غیر از این مراکز، استودیو حور تنها مرکز تخصصی تولید انیمیشن بود؛ اما در حال حاضر بیش از چند صد استودیوی کوچک و بزرگ در سطح کشور به این فعالیت مشغول اند. انیمیشن ایران همزمان با تولیدات و توجه صاحبان کالا و مدیران بخش دولتی و سرمایه گذاران خصوصی، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت و توسعه بیشتری یافت.

برپایه برآوردهای انجام شده هم اکنون بیش از چند هزار تن در این حرفه مشغول هستند و همزمان شمار علاقه مندان و هنرجویان آن رو به فزونی است. پیش بینی می شود که ظرفیت اشتغال در این حرفه به بیش از۲۰ هزار تن قابل افزایش است و این واقعیت با میزان نیاز تلویزیون و بنگاه های تبلیغاتی داخلی بدون درنظر گرفتن بازارهای جهانی و آثار سینمایی است. ورود رایانه در دهه گذشته به عرصه تولیدات انیمیشن در کشور ما، انقلاب جدیدی در این زمینه به وجود آورد و هنر پرخرج و سخت انیمیشن را به حرفه ای خودگیر و همه گیر تبدیل کرد، تا جایی که کاربران علاقه مند در خانه خود و با امکاناتی در حد یک دوربین ساده و رایانه شخصی، امکان فعالیت در این زمینه را یافته اند. گسترش ارتباطات اینترنتی و IT موجب شد که نرم افزارهای قدرتمند تولید انیمیشن به کشور ما راه یابد و علاوه بر تکنیک سه بعدی که به وسیله همین نرم افزارها صورت می گیرد، سرعت و دقت بیشتری در تولیدات ۲بعدی و سنتی ما به وجود آورد.

با انیمیشن، زمان لازم برای بیان اندیشه ها نزدیکتر به زمان مرسوم می رسد. این شکل از آموزش بصری را می توان برای استفاده عام رواج داد. گذر انیمیشن ایران از مرحله سنتی به صنعتی آخرین تحولی است که در این چند سال در حال وقوع است. ضعف مدیریت، برنامه ریزی، کار گروهی و... از جمله آسیب هایی هستند که هم اکنون در این حوزه با آن مواجه ایم. راهی که کشورهای موفق در انیمیشن چند دهه پیش پشت سر گذاشته اند هم اکنون پیش روی ماست و بی تردید چالش های فراوانی از جمله آموزش و پژوهش صحیح و کاربردی، توجه حرفه ای به پیش تولید و توزیع مناسب محصولات تولیدشده و مدیریت برنامه ریزی دولتی و خصوصی بلندمدت لازمه عبور از این چالش ها است.

بی تردید با افت نسبی سینما در ایران و پیشروی جهان به طرف آثار انیمیشن، ناگزیر به همراهی و همگامی با هنر روز جهان خواهیم بود. آثار سینمایی ساخته شده در عرصه انیمیشن در چند سال گذشته از جمله خورشید مصر از نادر یغماییان و شهرام خوارزمی، جمشید و خورشید اثر بهروز یغماییان، داستان های شاهنامه از حسین مرادی زاده، هفت رنگ ساخته مازیار محمدی نژاد، تهران ۱۵۰۰ از بهرام عظیمی، قلب سیمرغ اثر وحید نصیریان و رستم و سهراب از کورش دالوند از جمله این دستاوردها به شمار می رود .